Zbigniew Zarzycki


Zbigniew Zarzycki to wybitna postać w świecie sportu, którego historia zasługuje na szczególną uwagę.

Urodził się 8 września 1946 roku w Lęborku, a jego kariera sportowa rozwinęła się w kierunku piłki siatkowej, w której reprezentował Polskę na międzynarodowej arenie.

Jako mistrz świata oraz mistrz olimpijski, Zbigniew Zarzycki zapisał się na kartach polskiego sportu w sposób wyjątkowy, inspirując wielu młodych zawodników do podejmowania wyzwań w tej dyscyplinie.

Poza osiągnięciami sportowymi, pełnił również rolę nauczyciela wychowania fizycznego oraz trenera, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z następcom pokoleniem sportowców.

W 2012 roku zasłużył na tytuł Honorowego Obywatela Miasta Będzina, co potwierdza jego znaczenie w lokalnej społeczności oraz wkład w rozwój sportu w Polsce.

Życiorys

Zbigniew Zarzycki jest absolwentem AWF w Warszawie, gdzie zdobył tytuł magistra wychowania fizycznego w 1969 roku.

W swojej karierze sportowej zdobył uznanie jako 159-krotny reprezentant Polski, aktywnie uczestnicząc w międzynarodowych zmaganiach w latach 1968–1976. Jest dumnym mistrzem świata, który przyczynił się do zwycięstwa w turnieju w Meksyku w 1974 roku, a także mistrzem olimpijskim z igrzysk w Montrealu w 1976 roku. Jego osiągnięcia obejmują również srebrny medal zdobyty podczas Pucharu Świata w Pradze w 1973 roku.

Zarzycki jest jednym z sześciu siatkarzy z Polski, którzy mieli zaszczyt grać na trzech różnych igrzyskach olimpijskich, którymi były: 1968, 1972 oraz 1976. Pozostali zawodnicy, którzy osiągnęli ten wyjątkowy kamień milowy, to: Ryszard Bosek, Wiesław Gawłowski, Edward Skorek, Paweł Zagumny oraz Piotr Gruszka.

Wyróżniony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, zarazem dzisiaj mieszka w Będzinie, gdzie cieszy się szacunkiem za swoje zasługi dla polskiego sportu.

Kariera klubowa

Kariera klubowa Zbigniewa Zarzyckiego zaczęła się w 1963 roku, kiedy to związał się z klubem Start Łódź, gdzie grał do 1967 roku. Następnie przeniósł się do AZS-AWF Warszawa, z którym był związany w latach 1968-1971. W 1971 roku dołączył do Anilany Łódź, a po krótkim epizodzie, w 1972 roku rozpoczął swoją przygodę z Płomieniem Milowice, gdzie spędził aż do 1979 roku.

W swojej karierze występował także za granicą, grając w takich klubach jak Petrarca Padwa, Paoletti Catania, Eudmor Salerno oraz Victor Village Ugento. Zbigniew Zarzycki to zawodnik, który zdobył znaczące osiągnięcia w polskim sporcie. Dwa razy sięgnął po tytuł mistrza Polski: w 1968 roku z AZS-AWF Warszawa oraz w 1977 roku z Płomieniem Milowice.

Oprócz triumfów, zdobył także tytuł wicemistrza Polski w latach 1975 i 1976 oraz dwukrotnie stawał na podium mistrzostw, sięgając po brąz w 1969 roku (AZS-AWF Warszawa) i 1974 roku (Płomień Milowice).

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Zarzycki objął kierownicze stanowiska trenerskie. Pracował m.in. z reprezentacją Polski w latach 1992-1993. Jego doświadczenie obejmowało kluby zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym włoskie, niemieckie, tureckie oraz belgijskie. W Polsce pełnił funkcje trenerskie w zespołach takich jak Azoty Chorzów (w kategorii kobiet) oraz Skra Bełchatów.

Przypisy

  1. a b c Zbigniew Zarzycki – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 31.01.2023 r.]

Oceń: Zbigniew Zarzycki

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:16