Stefan Korejwo

---

Życiorys

W 1976 roku Stefan Korejwo z sukcesem zakończył studia na Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie. Po ukończeniu nauki podjął pracę w Fabryce Maszyn Budowlanych Zremb w Lęborku, a następnie w Fabryce Maszyn Rolniczych Agromet-Famarol w Słupsku. W sierpniu 1980 roku stanął na czele strajku w swoim miejscu pracy, co zaowocowało jego przystąpieniem do „Solidarności”. Wkrótce potem, w składzie prezydium MKZ w Słupsku, zaangażował się w działalność związkową, a także został delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku oraz członkiem Komisji Krajowej związku.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, Stefan Korejwo został internowany na okres od grudnia 1981 do grudnia 1982 roku. W czasie swojego internowania brał udział w tygodniowej głodówce protestacyjnej w Strzebielinku. W marcu 1983 roku stracił pracę, jednak nie wycofał się z działalności opozycyjnej. Był m.in. przewodniczącym niejawnej tymczasowej komisji zakładowej, współorganizował Regionalną Komisję Wykonawczą oraz pełnił rolę redaktora czasopisma „Solidarność Regionu”. Po zmianach politycznych jego kariera zawodowa obejmowała lokalne przedsiębiorstwa. Działał również w Stowarzyszeniu Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym.

W późniejszych latach, z powodu stanu zdrowia, Stefan Korejwo nie pracował zawodowo. W 2006 roku został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniającym jego zasługi w działalności na rzecz demokratycznych przemian w Polsce oraz osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej. Po zakończeniu życia został pochowany na cmentarzu w Lęborku.

---

Oceń: Stefan Korejwo

---