Kościół św. Jakuba Apostoła w Lęborku

Budowę kościoła zakończono prawdopodobnie w roku 1345, choć brak jest jednoznacznych dowodów na to. W związku z tym datą powstania świątyni przyjmuje się okres przełomu XIV i XV wieku. Kościół wyróżnia się orientowanym układem oraz stylowym wykonaniem w cegle gotyckiej, co czyni go ważnym obiektem architektonicznym regionu. Jego forma oparta jest na prostokątnym rzucie, z wyodrębnionym prezbiterium od wschodniej strony.

Na zachodniej części budowli występuje wieża, zbudowana na planie kwadratu, w której usytuowane jest główne wejście ozdobione charakterystycznym ostrołukowym portalem. Ściany boczne kościoła wzmacniane są przyporami i mają duże ostrołukowe okna, co przyczynia się do jego imponującego wyglądu. Dój świątynia, z dachem dwuspadowym pokrytym dachówkami karpiówkami, posiada we wnętrzu ośmiokątne, otynkowane filary, które dzielą przestrzeń na trzy nawy.

Wnętrze kościoła charakteryzuje się sklepieniem gwiaździstym oraz bogatym wyposażeniem, w tym barokowym ołtarzem, rokokową amboną i niezwykłym tabernakulum z kości słoniowej. Na szczególną uwagę zasługuje także oryginalne sklepienie kryształowe, znajdujące się w zakrystii.

Tragiczne wydarzenia miały miejsce 10 marca 1945 roku, kiedy to żołnierze Armii Czerwonej zamordowali w plebanii kościoła księży Roberta Königa i Franciszka Szynkowskiego, którzy bronili swoich rodzin. W 2015 roku dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej, aby upamiętnić tę zbrodnię.

Od roku 1945 kościół jest administrowany przez franciszkanów konwentualnych, a 3 marca 1973 roku przy obiekcie erygowano ich klasztor. Dnia 25 lipca 2010 roku, dekretem biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi, kościół św. Jakuba Apostoła został ustanowiony Sanktuarium św. Jakuba Apostoła Starszego, co zwiększa jego znaczenie duchowe i kulturowe w regionie.