Zbigniew Murzyn

---

Życiorys

W 1978 roku Zbigniew Murzyn ukończył studia na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku, co było początkiem jego drogi zawodowej. Przez szereg lat był związany z placówkami edukacyjnymi, gdzie pracował jako pedagog, zyskując doświadczenie w pracy z młodzieżą. W latach osiemdziesiątych postanowił podjąć nowe wyzwania, prowadząc zakład fotograficzny. Jednak w 1997 roku dokonał istotnej zmiany w swojej karierze artystycznej, całkowicie przechodząc od malarstwa światłem do malarstwa sztalugowego olejnego.

Jego prace przyciągnęły uwagę i w 1997 roku został przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków, co stanowiło ważny krok w jego rozwoju artystycznym. W 2006 roku Zbigniew Murzyn otworzył w Koszalinie autorską galerię malarstwa, stanowiącą unikalne miejsce dla lokalnych artystów.

Jako członek grupy artystycznej Nowy Wiek, którą założył razem z malarką Arletą Eiben, promował powrót do estetyki piękna w sztuce. W 2017 roku brał udział w World Cultural Art Sympozjum w Korei Południowej, gdzie został przyjęty do prestiżowej elitarnej grupy artystów – World Masters Committee.

Wielką popularność przyniosły mu także jego prace-szkice do obrazu Adama Chmielowskiego „Ecce Homo” oraz portret aktorki Heleny Modrzejewskiej, które miały swoje miejsce w filmie poświęconym św. Bratu Albertowi pt. „Nędzarz i madame”.

O twórczości

W twórczości Zbigniewa Murzyna odnajdujemy głębokie zrozumienie piękna otaczającego go świata. Profesor Andrzej Januszajtis doskonale trafia w sedno tego, co sprawia, że obrazy artysty są tak wyjątkowe. Napisał: „Zbigniew Murzyn maluje to co go zachwyca i umie ten zachwyt przekazać oglądającym. Temat – budynki, drzewa, krajobrazy, ludzi – zawsze traktuje z sympatią, nigdy nie próbuje modnego dzisiaj epatowania brzydotą, agresywnymi formami, czy zgrzytami kolorystycznymi. Przy całej tradycyjnej metodzie twórczej jego obrazy są dalekie od nudy, wyrażają pasję Autora w tropieniu i przedstawianiu piękna”.

Natomiast Profesor Wiktor Zin zwraca uwagę na fakt, że Murzyn stara się uciec od dosłowności w swojej twórczości. Używa barw nie tylko do odwzorowania rzeczywistości, ale aby wydobyć klimat i nastrój przedstawianych scen. „Artysta nie uprawia barwnej malowanej fotografii. Przy swym kolorystycznym wyczuleniu stara się czytelnymi środkami uzyskać nastrój. Dokonuje świadomych abrewiacji, by uzyskać efekt syntezy” – podkreśla Zin.

Kolejny wielki autorytet w dziedzinie sztuki, Profesor Marek Kwiatkowski, także wyróżnia Zbigniewa Murzyna jako artystę wiernego sobie i swoim przekonaniom. W swojej analizie zaznacza, że „…do tych niemodnych czyli niezależnych, szlachetnych duchów należy Zbigniew Murzyn, malarz wierny sobie od początku do teraz. Maluje dużo, bo trzeba utrwalać piękno istniejące dookoła w postaci architektury, drzew i nieba nad nimi. Wybiera motywy z rozwagą, porządkuje ich kompozycje celnie! Kolorystyka stonowana. Farba kładziona z zachowaniem czystości, potęgującej świetlistość i powietrzność”.

Wystawy

W ciągu swojej kariery artystycznej Zbigniew Murzyn miał przyjemność prezentować swoje dzieła w wielu ważnych miejscach. Oto niektóre z jego wystaw:

• 1997 – Galeria Ratusz, Koszalin,
• 2000 – Galeria Glaza Expo Design, Gdańsk,
• 2002 – Pałac Pod Blachą, Warszawa,
• 2003 – Galeria Chopin, Berlin,
• 2008 – Galeria Dom Polski, Budapeszt,
• 2008 – Maroondah Art Gallery, Melbourne,
• 2011 – Wernisaż w Dworku Wojciecha Siemiona, Petrykozy,
• 2013 – Reamian Samsung Gallery, Seul,
• 2013 – Gukje Art Museum, Daegu.

---

Oceń: Zbigniew Murzyn

---